belem
Cumulonimbus
O que as cabras montês e camurças (a última desgraçada é uma camurça) têm de aguentar nas escarpas ibéricas.
YouTube - Broadcast Yourself.
A águia real é de outro mundo
Espectacular!
O que as cabras montês e camurças (a última desgraçada é uma camurça) têm de aguentar nas escarpas ibéricas.
YouTube - Broadcast Yourself.
A águia real é de outro mundo
Johnny, sabes qual é a espécie das tuas fotos? Deve ser duma familia próxima da Capra pyrenaica, mas não exactamente esta espécie, já que estamos a falar de Itália.
Johnny, sabes qual é a espécie das tuas fotos? Deve ser duma familia próxima da Capra pyrenaica, mas não exactamente esta espécie, já que estamos a falar de Itália.
A Cabra Montés Lusitana: Crónica dunha extinción
"A veces penso que a proba máis fehaciente de que existe vida intelixente no universo é que ninguén teña tentado contactar con nós"-Bill Watterson (1958-) Caricaturista estadounidense.
Aínda que a día de hoxe hai cabras monteses nos montes ourensán, estas proveñen de varios proxectos de reintroducción que teñen como protagonista á Capra pyrenaica victoriae, orixinaria da Sistema Central. Sen embargo, nesta, ocasión imos centrarnos na subespecie de cabra montés endémica do Noroeste ibérico, coñecida polos científicos como Capra pyrenaica lusitanica, e hoxe en día extinta. Neste post centrarémos nos datos históricos de presenza da especie non só en Ourense, senón en toda a área de distribución da especie, deixaremos para a seguinte entrada os nomes vernáculos para a especie na mesma área.
A área de distribución orixinal da subespecie comprendía a cordilleira cantábrica (Asturias, o Occidente de Cantabria), o Macizo Galaico-Leonés (serras de Ancares e Caurel, Trevinca, La Cabrera) e as serras fronteirizas entre Ourense e Portugal, onde se manterían as últimas poboacións da subespecie, aínda que existen referencias da presencia da especie en localidades situadas máis ao sur da Serra do Gêres.
No contexto xeográfico ourensán a especie habitou ata o s. XVII a Ribeira Sacra, durante o século XIX a especie estaba presente nas Serras Orientais (Trevinca, Enciña da Lastra) e moi probablemente no Macizo Central ourensán.
En Asturias a especie parece que se extinguiu en torno ao ano 1858, data que debe coincidir a grosso modo ca desaparición na provincia de Lugo xa que Seoane en 1866 xa a da como moi rara na serra do Caurel.
As derradeiras poboacións da especie mantéñense a finais do século XIX na Serra do Xurés/Gêres, en 1886 xa só quedaba un rabaño, tres anos despois, en 1889, capturouse unha femia que morrería tres días despois, en 1890 atopáronse en terreo galego da serra do Xurés duas femias mortas a causa dunha abalancha de neve, e nese mesmo ano morre tamén a última femia da especie en España, o último exemplar da cabra montés lusitana coñecido era tamén unha femia, vella, que morreu na serra portuguesa do Gêres en 1892, os últimos avistamentos coñecidos da especie son dese ano en Lomba do Pau e do mes de xullo en Borrageiro, que será a data oficial de extinción, sen embargo é probable que sobrevivise ata principios do século XX nas serras lindantes de Ourense a Zamora.
A coincidencia de que os derradeiros exemplares da especie foran femias en tódolos casos fai pensar que a principal causa da extinción da subespecie fora a caza, debido a alta cotización das cornamentas dos machos.
Diccionarios de autores clásicos consultados apuntan o feito de que se capturaban exemplares no medio natural, que eran posteriormente mantidos en catividade, principalmente femias que eran apreciadas pola alta calidade do leite que producián, dato a ter en conta para dar ca causa da extinción definitiva da especie.
A día de hoxe o único que nos queda da cabra montés lusitana é un exemplar disecado en Francia e tres cornamentas conservadas en Portugal, e a ilustración do libro de Cabrera que acompaña esta entrada.
Por último me gustaría sinalar que en 1996 unha muller de abanzada idade dun pobo de Verea, próximo á fronteira portuguesa, recordaba que de nena había cabras montesas de grandes cornos nun barranco, sería un erro de identificación ou un recordo das últimas cabras do Xurés vivas?
Nestes dias estamos a falar do "queixa", que parece ser o lince:
http://faunaourense.blogspot.com/2010/12/o-queixa-ser-mitoloxico-do-macizo.html
Mais aínda non sabemos se ibérico ou boreal.
Un saúdo.
Al.